Tandemwedstrijd tijdens de Profronde van Made op 2 mei 2004 SCHOOTS/MULDER WINNEN OPNIEUW Pascal Schoots (Tiel) en Jan Mulder (Twello) hebben zondagmiddag tijdens “De
profronde van Made” een criterium voor tandems over 50km gewonnen.
Het IZA Tandemteam klopte op de streep de medevluchters Bart Grootzevert/Luuk
Lukassen overtuigend. |
|
Droop's visie: Zijlaard-van Moorsel, Mulder/Schoots en Astarloa winnen in Made! Voor wielerliefhebbers was het smullen in Made zondag 2 mei. 3 wedstrijden,
1 voor de dames, 1 voor tandems en 1 voor profs Zelf ben ik als reserve-renner opgeroepen om te fietsen met Cees Ammerlaan in de tandem koers. We hadden een jammerlijke start, dat wil zeggen goed weg, maar ik kon de eerste 150 meter niet in m'n pedaal komen waardoor we als laatste de eerste bocht ingingen. En van deze laatste plek was het moeilijk wegkomen. Pas in de 35ste ronde konden Cees en ik aantikken in het wiel van Robbijns /Hennig die na dit psychologische tikje 'met materiaalpech' afstapten. Ook Timo Mulder en Simon Baake konden we nog terugpakken, maar voor de rest van het veld waren dit maar achterhoede gevechten. Meerdere keren werden we gedubbeld door een kopgroepje van 3 koppels, bestaande uit Mulder/Schoots, Grootzevert/Lukassen en Bonhof/van Groeningen. Ook Vlasblom, Prijs en Verlouw zag ik regelmatig voorbij flitsen. Cees en ik reden voornamelijk strategisch om het toch leuk te houden voor onszelf, dat wil zeggen voor de publieke tribune schakelden we een tandje bij om heel netjes voor het duizendkoppige publiek langs te schieten, om daarna weer wat af te schakelen. Het moet er toch strak uitgezien hebben. Na de wedstrijd parkeerde ik Cees met zijn fiets in de kleedkamer en daarna op een bankje van het cafe op de hoek. De mannen profs waren zich al aan het opmaken voor het 'toetje'van deze middag voor het publiek, een 80 km rondrit met Astarloa. Karsten Kroon, 1 mei nog winnaar van de Henninger Turm wist met het kopgroepje Astarloa en wesemann mee te springen en een derde plek op te eisen. Ook Bram de Groot reed na een kwakkel periode vanwege griep en/of andere infecties weer mee in het peloton. Daarna reden we terug met Mulder richting Arnhem. De gesprekken in de bus geven altijd een goede aanleiding om Jan's sportieve circuit en successen verder uit te diepen. Zo wilde ik weten of hij nog tegenstand van Italianen kan verwachten op de Paralympics, dit omdat hij metname concurrentie van de Spanjaarden vreest (Munoz). Ongetwijfeld komen de Italianen met een tandem, maar wie het is is nog niet bekend. Vroeger (1985) was er een gerenommeerde renner, ene Maffioletti, die vooral ook zijn naam mee had en nogal eens wat renners aan de kant zette. Mulder wist er nog aan toe te voegen: "Op de keper beschouwd zijn de meeste renners rare snuiters, ik heb vanmorgen nog met een scheermachiene langs de benen geraasd." Uiteraard was ik benieuwd naar
Jan's voorbereidingen op 5 mei, zijn kwalificatiekoers voor Athene. Dat
is toch veel belangrijker dan die jampot koers hier man,
neem je niet te veel risikoos door in Made te gaan rijden? , had ik hem
's morgens in de bus nog toe gebeten. Als het licht regent, ben je woensdag
verkouden en is het: einde verhaal! Hij vond het weer echter goed genoeg
en van thuis zitten wordt je ook alleen maar kriegelig, dus toch maar fietsen. "Allemaal
klinkers", wierp ik nog tegen, maar daar werd niet opgereageerd. Er
vanuitgaande dat Pascal Schoots een goede piloot is moest ik er maar van
uitgaan dat er niks mis kon gaan in die koers. De onverkwikkelijke gedachte
kwam op dat als ik ook maar een minimaal stuurfoutje zou maken dat dan
ook Mulder tegen de vlakte zou kunnen liggen. Vandaar dat wij hem alle
ruimte hebben gegeven op de klinkers van Made. Met chauffeur Henk uit Lochem knoopte ik gesprekken aan over nieuwe (fiets) perspectieven in de Achterhoek? Zitten de witte wieven er nog, Henk? Jazeker! Henk wist de te melden dat meneer Postel nu opperhoofd Witte Wieven is en dat hij het goed doet, een Witte Wieven Ronde rondom de Lochemse berg zou wel eens tot de mogelijkheden kunnen gaan horen. Ook interessant voor MountainBikers. Onderweg hoor ik ook nog via katalysator Mathilde dat de begeleiding van de Paralympische ploeg in Sydney de nodige voeten in de aarde heeft gehad. Er zijn inderdaad nogal wat begeleiders ''over de rooie gegaan" toen. Daar zouden we van moeten leren. Na een gedegen voorbereiding hoeft dat echt allemaal niet. Hoe het er allemaal voor staat met die Paralympics is nog niet helemaal
duidelijk. Af en toe rommelt het behoorlijk in de equipe. Aan Mulder zal
het zeker niet liggen. Hij profileerde zich weer sterk in de Ronde van
Made. 5 mei volgt zijn race op het hout van Alkmaar. Dan weten we meer
wat betreft zijn vormbehoud en sportieve mogelijkheden.
|