“Eye wish”: turend over
de brilletjesdijk!
In de kop van Walcheren bevindt zich een landelijk gebied met voor -oorlogse
boerderijen. De lucht daar snuift oud, pakweg 1935. Midden in dit gebied
ligt de brilletjesdijk, genoemd naar twee vennetjes in de vorm van een
bril. Jan Raas woont er in de buurt. Volgens Umberto Tan is de beroemdste
bril
in de sportgeschiedenis die van Joop van Daele. Maar ook de bril van Jan
Raas mocht er zijn. Raas introduceerde namelijk het eerste sportmontuur,
een bril met langere ‘beugels’ om het in wielertaal uit te drukken.
Hierdoor blijft de bril beter vast zitten op het hoofd en valt ie niet om
de haverklap op de grond. In no time liep heel sportief Nederland met deze ‘dienstfietsjes’.
Merkwaardig genoeg, je ziet ze bijna niet meer. Maar ik heb nog ‘een
Raas model’ als reserve in de kast liggen.
Zondag 18 juli na de winst van Luuk Lukassen en Bas Goossens in de Ronde
van s'Heer Arendskerke (www.tandemluuk.nl) stopte het peloton o.l.v wegsergeant
Richard Corstanje om even te staren in het water langs de brilletjesdijk.
Denkend aan Jan Raas met zijn sportieve montuur. "Voor alles wat sportieve
ogen wensen."
Arendskerke had de avond daarvoor kennis gemaakt met de onvermoede kwaliteiten
van de fietser Frits Baake. Deze had in de tent met zijn mondharmonica ‘een
jankende Blues’ ten gehore gegeven waarvan vele kinderoortjes wakker
zullen zijn geworden. Toen ik Frits attendeerde op het veertig jarig bestaan
van Cuby and the Blizzards in maart 2005 reageerde hij dan ook meteen. “Met
de meeste van die jongens heb ik zelf nog gespeeld!" (www.cubyandtheblizzards.nl).
Daarvoor had ik een aardige ontmoeting met de Belg Guido Roex, tandem Nouwe
/ Roex. Hij wees mij fijntjes op de bekrompenheid van ons Hollanders.” Jan
Mulder is een prachtkerel, hij is in de tandemwereld van onge-evenaarde status,
vergelijkbaar met Eddy Merckx. Absoluut. Dat jullie Hollanders zo klungelig
met hem omgaan is onbegrijpelijk. Hij heeft zeer grote verdiensten voor de
wielersport.”
ATHENE 2004, het schiet nu echt op. Over veertien dagen is de Openingsceremonie
in het oude Olympische stadion. De jacht op het goud wordt geopend. Wist u
dat een echte gouden plak bestand is tegen een temperatuur van boven de 1000
graden? Het smeltpunt van goud ligt op 1065 graden Celsius. Zoiets wil je wel
in huis hebben! Net als Nederland in de 17e eeuw kennen de Grieken hun GOUDEN
EEUW. Deze periode betrof een absolute bloeiperiode in het Helleense Rijk,
waarin de basis voor de griekse demokratia gelegd werd. Dat was van 478 tot
404 voor Christus, een periode waarin de Grieken voor het eerst voor zichzelf
mochten zorgen na jaren lange overheersing door de Perzen.
Volgende week weten we of de Grieken het goed voor elkaar hebben. Volgens
de kenners is het gunstig dat ze voetbalkampioen zijn geworden, maar die
logica
deel ik niet. Wat is daar nou precies zo gunstig aan? De stadions, de veiligheid
en de bouwprojecten worden er echt niet mee versneld, maar goed, leuk voor
Griekenland is het zeker wel! Nee, ik tip u hier de wielerwijsheden die staan
opgetekend in het boek ‘Kampioenen twijfelen niet’, sinds vorige
maand verkrijgbaar bij de boekwinkel.
Laten we eens 1 stadion nader onder de loep nemen, het Olympische Velodrome.
Dit is tegelijk het enige bouwwerk met een sterk nederlandse inbreng, de baan
is namelijk ontworpen door de architect Sander Douma, en die naam klinkt niet
echt Opoulis Grieks. Douma heeft de wielerbaan opgetrokken uit Russisch hardhout,
een houtsoort die te vergelijken is met het hout dat op de wielerbaan in Alkmaar
ligt. Het stadion is verder een kuipvormig geheel met grote bogen die de baan
overkappen. Anders dan Sydney. Op zich een baan die Mulder en Schoots en ook
Thomas Dekker, Leontien Zijlaard en Jeroen Straathof goed moet liggen en die
er nu al piekfijn bijligt. Naar mijn idee liggen hier de beste kansen op GOUD
voor Nederland. Ook de broertjes Bos, meisje Heijgenaar en Teun Mulder moeten
hier goed uit de voeten kunnen. Dat zou toch te mooi zijn, een gouden eeuw
olv Limbach en Terpstra!
Maar laten we ook eens kijken naar de rol /het lot van bondscaoch Ton Mansvelders,
die al zovele succesen met Jan beleefde. Op het eerste gezicht laat hij Jan
wat pionieren, althans zo lijkt het. Af en toe stapt ie zelf op de fiets
de weg op om dan weer langere tijd van het toneel te verdwijnen. Hij geeft
zijn ‘pupillen’ het
volledige vertrouwen. Stel dat Mulder en Schoots onverhoopt geen goud in de
wacht weten te slepen. Zal de menigte in Nederland dan net zo hysterisch reageren
op Tonnie als onlangs op Dick Advocaat? Daar moet je toch niet aan denken!
Dat zou buitengewoon unfair zijn richting de Brabander, die niemand voor de
voeten loopt, wat als coach ook een hele kunst is. Nee, voor Ton Mansvelders
zijn de kaarten nog lang niet geschud. Laten we er van uitgaan dat hij ‘een
goede hand van wissels’ heeft. Beter gezegd, er mag tijdens de wedstrijd
niet eens gewisseld worden (hoewel?) Dan ga ik nu in volle spanning afwachten
op wat komen gaat.
Het Orakel van Delhi voorziet het nodige goud voor Nederland, maar de oogst
lijkt kleiner te worden dan in Sydney het geval was. Wel voorziet het orakel
GOUD voor Inky en Anky. (Anky van Grunsven gaat overigens zeer goed met druk
van 'al-goud' om. Onlangs liet zij weten: “ik heb al goud, alles wat
ik nog meer win is mooi meegenomen, maar niet het belangrijkste.”)
In de volgende column die verschijnt op 12 augustus, oftewel 1 dag voor de
Spelen
zal het orakel zijn voorspellingen voor wat betreft het wielrennen op de
weg bekend maken.