De Oude Vale - verslag 1

Jan had ons tijdens zijn clinic uitgenodigd om mee te doen aan een toertocht. Gister vertrokken we voor honderd kilometer over de Veluwe.

Als we langs de speaker rijden, vertelt die dat er 750 m zal moeten worden geklommen vandaag. Ik herinner me de theorie na de clinic; jan had daar een uitgesproken mening over:
Een tandem gaat heel lastig de berg op. Dat heeft te maken met het zwaartepunt dat ver naar voren ligt en de druk die daardoor op het voorwiel komt.”
Nou, wij gaan vandaag klimmen. Jans theorie zal best kloppen, maar ik houd het op een andere reden:
Een tandem wordt door twee fietsers omhooggetrapt. Maar die trappen nooit precies synchroon. Een tandem werkt – in de klim met een klein verzet – dus niet zo efficiënt als een solofiets.
Wat moet ik verder schrijven over deze dag:
Een tandem is heel wat anders dan een solofiets. Heel de dag heb je een ander tempo; op het vlakke ga je harder; in de klim juist langzamer.
Ik heb het idee dat we veel mensen hinderden; maar… ik genoot er ook enorm van om op het vlakke anderen in te halen; (Niemand durfde in ons wiel te springen.)

Tijdens de clinic legde jan uit dat je in zo’n toertocht heel goed kunt integreren.
Vandaag heb ik ondervonden dat dat niet helemaal opgaat:
Je fietst anders dan een solofiets en het blijkt lastig om dat op elkaar af te stemmen.
Maar:
Honderd kilometer op een dag fietsen, geeft een enorm goed gevoel. Sterker nog honderd kilometer in vijf uur fietsen, is een flow!
Bram:
Bedankt dat je voorop reed.
Gerben de Boer


Vaelouwe-toertocht. (verslag 2)

Op zaterdag 30 juni was het zover. Ik ging voor het eerst meedoen aan een echte toertocht. Tot dan had ik wel getandemd, maar nog nooit meegdaan aan een echte toertocht.
Helaas moest mijn vaste voorrijder het op het laatste moment laten afweten, omdat hij een enorme kiespijn had.
Gelukkig was er een reserve voorrijder en daar heb ik de toch mee gereden en dat was erg plezierig. Het klikte vanaf het begin.
We hebben een tocht van 50 km. Gereden en vooral het samen op pad zijn met een grote groep fietsers, was erg gezellig. Er was aldoor tijd voor een groet en een praatje en dat maakte de sfeer erg ontspannen.
Er moest zo hier en daar flink geklommen worden, maar daarna had je dan gelukkig ook weer de lange afdalingen.
Na afloop was ik wel moe, maar ook erg voldaan over de hele gang van zaken. Het materiaal was in uitstekende conditie en dat gold ook voor de medewerkers van het Loo Erf, zoals Jan Mulder en zijn mannen.
Ik kijk met veel plezier terug op dit evenement.

Jouke Pasveer


Fietstocht VAELE OUWE op zaterdag 30 juni 2007

Zaterdagochtend vertrokken met een aantal man, Nico van Belle, Victor Droop en Jan Mulder om 10.00 uur. Jan had ook nog wat kornuiten meegenomen die ons zouden volgen. Startpunt van deze tocht van 50 km was De Gazelle Fietsfabriek te Dieren. Na de onderdoorgang en de hekken ging het richting Harderwijkerweg met een klein stukje Centrum. Nico op zijn 3-wieler en Victor en Jan op een tandemmountainbike. Voor het dorp Laag Soeren kwamen we langs het Priesnitzmonument om daarna het Nationaal Park Veluwezoom te bedwingen met een lichte glooiing. Het weer werd zonnig en warm zodat wat zweet bij het fietsen niet uit kon blijven. Over fietspaden, waar 2 fietsers elkaar net kunnen passeren, ging het naar beneden en linksaf. De lange Eerbeekseweg, langs hei en bomen was een goede aanloop met zijn heuvels en dalen. Het eindigde bij een lokale weg waar het linksaf ging langs de snelweg A50, lager dan de wielers. Bij een haltpunt met parasollen rechtsaf over een fietsbrug naar teveel flesjes met appelsap. Je kunt niet genoeg meenemen! Het parcours ging verder over de Koningsheide, een rondje fietspaden en een snelwegbrug. Aan de overkant rechtsaf, waar het echte fietswerk begon. Recht omhoog met een te wilde heuvel, wat ervaring en kracht vraagt. Erg intensief, maar voorbij de Brandtoren kwam een afdaling om het uit te schreeuwen. Parkeerplaatsen zoefden voorbij en bij Beekhuizen even een rustpauze met kaartcontrole voor de 50 km. Een klein stukje van het dorp Velp en toen omhoog naar hooggelegen gronden via bos en hei. Op een kruispunt van wegen hield Nico even pauze terwijl Victor en Jan de Zypenberg bedwongen. Voor Nico was een medaille in het spel geweest aangezien hij ook boven kwam. Even een slok drank en verder naar een ruime weg, bij Nico zeer geliefd, richting parkeerplaats De Lange Juffer. De Schaapsallee was zonder schapen, gelukkig, maar een ontsnapping was mogelijk door het afdalen. De zoveelste parasollen bij het rechtsaf slaan wezen op het laatste rustpunt. Wat voedsel was er nog wel voorradig! Over de Plaggenweg door het bos, afdaling en klimwerk, naar De Dierense Hoogte. Vlak voor het dorp kwamen we nog langs het Crematorium, waar fietsen voorrang verleent aan overlijden. Nadat Nico het halve dorp was doorgekruist waren Victor en Jan hem voor op het eindpunt van de route, Sporthal THEOTORNE. Binnen in de sporthal waren er genoeg fietsen om te gluren. Victor besloot bijna tot het kopen van een daadkrachtige mountainbike voor in het bos. Als team waren we namelijk allemaal van de partij met helmen en wielrenkleding. Een geslaagde dag waarbij de bewolking ’s middags even roet in het eten gooide.

Fietsgroeten vanuit Rheden.

Nico van Belle